Unbinding Stories’de yer alan yedi sanatçı, Temmuz 2022’de Magnum Photos’tan Antoine d'Agata liderliğinde Fransa'nın Arles kentinde düzenlenen Studio Vortex misafir sanatçı programında tanıştı.
Çağla Demirbaş küratörlüğünde gerçekleşen sergi, insan olmaya dair kolektif deneyimi oluşturan alanları bir kadının bakış açısıyla ele alma üzerine kurulu. Kıtaların, ülkelerin, kültürlerin ve hatta zaman çizgilerinin sınırları arasında var olan hikâyeleri keşfederek, sanatçıların çalışmalarının iki yıl içinde geçirdiği dönüştürücü yolculuk anlatılıyor. Toplumsal cinsiyet, kimlik, miras ve tarih kesişimi etrafında kümelenen öyküler, nihayetinde kurgulara yönelik insani bir ihtiyacı öne çıkarıyor.
7 kadın sanatçının eserlerine daha yakından bakalım:
Francesca Hummler'in “Looking for Guerrero” (Guerrero’yu Aramak) eseri, eski partnerinin ABD'den ayrılıp Meksika ordusuna katılma isteği üzerinden, ulusal kimlik ve aidiyet duygusunu inceliyor. Hummler'in imgeleri, sahip oldukları zihinlere kazınan nitelikler ve esprili tonla, yalnızca sona ermiş bir rüyanın değil, aynı zamanda daha iyi bir yaşama dair kuşaklar boyu beslenen özlemlerin de bir yansıması niteliğinde.
Francesca Hummler, "Looking for Guerrero”
Verónica Losantos, “Archaia” eseri üzerinden kolektif hafızaya odaklanıyor. Jenerasyonlar arası aktarılan travmaların ve kaybolma fenomenlerinin görsel hatırlatıcılarını yansıtan fotoğraflar, sanatçının büyükanne ve büyükbabasının yaşadığı İspanya'nın Mansilla de la Sierra kentindeki sel felaketinin imgesel bir tersyüz edilişi olarak işlev görüyor. Losantos, batık kentin kendi arkeolojik kaydını oluşturuyor.
Ronja Falkenbach, “Raver” isimli portre serisiyle ayık kalma kararını takiben, istemli ve sabırlı bir şekilde alt kültürü keşfediyor. Bir geçiş sürecinde oluşturulan seri, sadece geceden sabaha doğru geçişi değil, aynı zamanda soğuk bir katman altında yatan kırılganlığa olan değişimi de hissini veriyor.
Ronja Falkenbach, "Raver"
Maike Bergold’un "High Hopes” (Büyük Umutlar) işinde, dürtü ve tepki arasında boşluk bırakmaktan korkmamaya dair cesur bir duruş öne çıkıyor. Serideki şiirsel duyarlılık, Bergold'un otoportrelerinin çevresinden aldığı etkiyi gösterirken, sanatçının belirsizliğe dair korkusunu da barındırıyor.
Çağla Demirbaş’tan “Know You’re Capable of Beautiful Intimacies” (Güzel Yakınlaşmalar Yaşayabileceğini Bil), insan ilişkilerinin yakınlık ve mesafesini çarpıcı bir şekilde inceliyor. Ortaya çıkan gerilime bir bilinmezlik duygusu yükleniyor ve nihayetinde yakın olma durumu insan dışı unsurlar aracılığıyla kavramsal bir boyuta taşınıyor.
Çağla Demirbaş, "Know You’re Capable of Beautiful Intimacies”
Phuong Hoang’in “Polyptych of Memory”si (Hafızanın Poliptiği) ise parçalanmış anılara bir yolculuk sunuyor. Hoang'ın deneysel olduğu kadar hassas lensi, insan deneyiminin hatırlama eylemi kadar anımsamanın kendisi tarafından da şekillendiğini gösteriyor.
Alejandra Arévalo'nun "Blood Under the Sundown Light" (Gün Batımı Işığında Kan) serisi, Hindistan'daki Siddi topluluğunu araştırarak, sömürgeci bağlamın dışındaki karşıt tarihi ele alıyor. Aidiyet ve kökleri onurlandırma, sanatçının belgesel estetiğiyle şekillenen görsel dili aracılığıyla aktarılıyor.
Alejandra Arévalo, "Blood Under the Sundown Light"
- Unbinding Histories, 22 Ağustos-3 Ekim 2024 arasında AVA (Association for Visual Arts), Güney Afrika, Cape Town’da görülebilir.